Sabah uyanınca saksıda duran fesleğenime açıyorum gözlerimi ..
Narin ve hassas bir bitkidir . Bakımı özen ister ... Unutulmaya gelmez suyunu günlük vermek gerek yoksa soluverir..  Ama muhteşem aroması yemeğe salataya inanılmaz guzel lezzet verir akdenize özeldir ..Fesleğen, ballıbabagiller ailesinden olup tek yıllık bir bitkidir .. Buraya kadar ki kısımda gözleriniz yazıyı okurken aklınızdan ben ne okuyorum diye geçmeye başladı sanırım .. Okumaya devam edin lütfen burada bir tebessüm belki iyi gelir ..
Ballibabagiller ailesinden olan bu arkadaşımı her yıl annem elleri ile diker ve bana verir . Ben nazlanırım almak istemem sulamayı unuturum çünkü ama o zorla tutuşturur.. Yıllarca bu böyle geçti. Getiririm ve su vermem kuruturum canım bitkiyi .. Ama sanırım yaş aldığımdan bu yıl o fesleğen de annemin ellerini görüyorum ve annemin kokusunu aliyorum .. Benim için yapılan  öz veriyi görüyorum... Ne kadar benimle bütün yaşıyor ki soframda ki yemeğimin  lezzetinde bile annem var .. Sevgi dolu bir ailede evlatları için hiç yaşamamış sürekli gelecek hazırlamak için mücadele etmiş bir anne babaya sahibim. Hiç yaşamamış diyorum çünkü sinemaya gitmemiş,tatil yapmamış ,yeter yorulduk bırakalım şu çocukları da keyfimize bakalim gibi bir sey hiç akıllarından bile geçmemiş bir anne babadan bahsediyorum .. Seni seviyorum diye söylediklerine çok şahit olmasakta onlarin bize bir fesleğen özenin de baktığını ben kırk yaşımdan sonra anladim.
Kırk yaş farkındalıkların yaşı, düzenli bir hayatin ilk evresi , yapacaklarının netlestiği , yapılanların  iyiler hanesi ve kötüler hanesi olarak bölümlere ayrılıp , kötüler hanesinin en üst rafta ama hep göreceğimiz yerde tozlanmasi için istiflediğimiz yaş.. Kırk yaşta sanki kalın mercekli bir gözlük takıyorsun ve olaylari olduğundan daha net ve büyük görüyorsun .. Bireysel mutluluğun yerini bütünsel mutluluk alıyor. Hatırlayın kırk yaşına kadar olan kısım da hep kendi mutluluğunuz ve egonuz ağır bastı,siz istediginiz için olmasi gerektiğini düşündünüz ,sizin ihtiyacınız vardi ,siz yapılmasını istiyorsaniz yapılmalıydı.. Anne kırıldı ,babaya küsüldü, kardeşler daha çok sevildi sizi hiç sevmediler . Zaten bu hayatta hic bir şey sizin istediğiniz gibi de olmadi hep şanssız hep bahtsızdınız. Oysa bize uzanan el hep vardi ama ruhumuzda ki ben o kadar egoistti ki hep dört nala koştu ve o el bizim hep dogru rotadan gitmemiz için yön gösterdi biz hiç farkinda olmadan. Olgunluğun dolgun bir cep olmadığını öğrendiğimiz gün büyümüş oluyoruz . Mücadelemizin seyri yön değiştiriyor bazılarımız bunu hazmediyor bazılarımızın ise egoları benliklerinin önüne geçiyor işte orada insanlar kendi icinde ikiye ayriliyor ...
Çok sevdiğim bir söz vardır.. "Hayat kırkından sonra değil farkından sonra başlar."
Yaşadığımız her yaş güzel  ve detaylara indikçe o kadar renkli ve ahenkli ki yeter ki görmek için çaba gösterin .. Ne nerde durmali onun kararını siz verin .. Ben olun ama biz demeniz gereken yeride bilin ...

Sağlıkla esen kalin ...

Günün sözü

İnsan;
Sorguladığında doğar,
Öğrendiğinde büyür,
Farkettiğinde yaşar,
ve öğrettiğinde;
Ölümsüzleşir.